Laat jij de hond uit of de hond jou?
“Laat jij de hond uit of de hond jou?”
Die vraag kreeg ik laatst toen ik mijn hond aan het uitlaten was. Ik wilde de ene kant op en mijn hond niet 
.
We gingen de kant op die mijn hond wilde ….
Hoewel de toon van de man vrolijk was voelde ik toch het onderliggende idee “jij bent toch de baas ?!” (misschien zijn dat mijn gedachten maar ik weet dat dit helaas nog een veel voorkomend idee is dankzij de – allang achterhaalde – dominantie theorie ….).
Ik antwoordde dat het zijn wandeling is en dat hij daar best zeggenschap over mag hebben.
Ik vind het belangrijk dat mijn hond keuzes heeft. Hij hoeft niet altijd te doen wat ik wil en hij mag ook aangeven als hij iets anders wil.
En nee, dat kan niet altijd, maar als het even kan wil ik hem dat zeker geven. Controle over je leven hebben en keuzes krijgen vermindert stress (net als bij mensen), het bouwt zelfvertrouwen en een hond gaat steeds duidelijker communiceren als je er op ingaat, zelfs al krijgt ie niet krijgt wat hij wil. Doordat hij vaak genoeg zijn “zin” krijgt, geeft het geen problemen als het niet kan.
Het verbetert ook de band met je hond (want je hebt aandacht voor zijn behoeftes) en dat is me heel veel waard.